Έρευνα συσχέτισε την έλλειψη ύπνου με τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη
Μία ομάδα ερευνητών από το Université Libre de Bruxelles (Βέλγιο) διεξήγαγαν έρευνα με σκοπό να διερευνήσουν αν η αύξηση μίας ώρας ύπνου σε άτομα που κοιμούνται λιγότερο από εφτά ώρες την ημέρα μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη τύπου 2. Πράγματι, μία ώρα επιπλέον ύπνου βρέθηκε να έχει θετικά αποτελέσματα σε διάφορους δείκτες που σηματοδοτούν τον κίνδυνο διαβήτη, συμπεριλαμβανομένων των επιπέδων ινσουλίνης, της γλυκόζης και της ινσουλινοευαισθησίας.
Προηγούμενες μελέτες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η έλλειψη ύπνου μειώνει την ευαισθησία του σώματος στην ορμόνη ινσουλίνη, η οποία υποστηρίζει την πρόσληψη της γλυκόζης του αίματος από τα κύτταρα του σώματος. Ένας νυχτερινός ύπνος διάρκειας λιγότερης από πέντε ώρες σχετίζεται με αυξημένη παραγωγή ινσουλίνης την οποία όμως τα ανθρώπινα κύτταρα να την χρησιμοποιούν αποτελεσματικά στην χαμηλότερη συγκέντρωση γλυκόζης στο αίμα. Η κατάσταση αυτή αναφέρεται επίσης και ως αντίσταση στην ινσουλίνη (ινσουλινοαντίσταση) και είναι δυνητικά η αρχή της εμφάνισης διαβήτη τύπου 2. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών η μέση διάρκεια του ανθρώπινου ύπνου έχει μειωθεί σημαντικά σε παγκόσμιο επίπεδο.
Οι ερευνητές της παρούσας μελέτης, επέλεξαν 160 μη παχύσαρκα και χωρίς διαβήτη τύπου 2 άτομα ηλικίας 20 – 50 ετών τα οποία κοιμούνταν λιγότερο από εφτά ώρες κάθε βράδυ και δεν ήταν εργαζόμενοι τη νύχτα. Τους δόθηκαν διευκρινιστικές οδηγίες (ανάλογα με τον τρόπο ζωής του καθενός) για να παρατείνουν τον χρόνο του ύπνου τους κατά μία ώρα. Οι συμμετέχοντες έλαβαν επίσης πληροφορίες για την επίτευξη ποιοτικού ύπνου καθώς και για τις βλαβερές συνέπειες του ανεπαρκούς ύπνου στις επιδόσεις και τη γενικότερη ανθρώπινη συμπεριφορά.
Τα δεδομένα σχετικά με τους χρόνους ύπνου συλλέχτηκαν με τη βοήθεια οθόνης δραστηριότητας στο χέρι, η οποία κατέγραφε τις ώρες όπου οι συμμετέχοντες κοιμούνταν και ξυπνούσαν αντίστοιχα. Επιδιώκοντας να δοθούν πληροφορίες για την ποιότητα και το βάθος του ύπνου, πραγματοποιήθηκε καταγραφή των εγκεφαλικών κυμάτων, των κινήσεων των ματιών και της διέγερσης των σκελετικών μυών κατά τη διάρκεια του ύπνου πριν και μετά την παρέμβαση. Επιπρόσθετα, οι ερευνητές έλαβαν τιμές ινσουλίνης και γλυκόζης νηστείας (μετά από νυχτερινό ύπνο και πριν το πρωινό) πριν και μετά την παρέμβαση.
Τα αποτελέσματα έδειξαν την μέση αύξηση της διάρκειας του νυχτερινού ύπνου κατά μία ώρα (6, 5 ώρες τις καθημερινές και 7, 7 ώρες τα Σαββατοκύριακα). Μάλιστα, οι συμμετέχοντες ανέφεραν καλύτερη ποιότητα ύπνου. Οι ερευνητές παρατήρησαν μία στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ των αλλαγών διάρκειας ύπνου και των επιπέδων νηστείας ινσουλίνης και γλυκόζης. Οι επικεφαλείς της έρευνας δήλωσαν χαρακτηριστικά ότι η αλλαγή στον ύπνο θέτει κατάλληλες προϋποθέσεις για μικρότερη αναλογία ινσουλίνης / γλυκόζης, γεγονός που συνεπάγεται μια πιθανή μείωση του κινδύνου εμφάνισης διαβήτη τύπου 2.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, σε προηγούμενες μελέτες όπου εφαρμόστηκαν μεγαλύτερες αυξήσεις στην ώρα του ύπνου, η ποιότητα του ύπνου μειώθηκε αντί να βελτιωθεί. Επίσης, ο μη προτεινόμενος πολύωρος ύπνος (πάνω από δέκα ώρες ή δύο ώρες περισσότερο από το συνηθισμένο) μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2, κάτι το οποίο πιθανολογικά αιτιολογείται από την ύπαρξη λιγότερο αποτελεσματικού ύπνου με περισσότερες αφυπνίσεις κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Η παρούσα μελέτη παρέμβασης, με μόνο μία ώρα επιπλέον ύπνου, η ποιότητα του πρώτου διατηρείται. Οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η αύξηση του ύπνου κατά μία ώρα σε μη διαβητικά άτομα που κοιμούνται πολύ λίγο μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα στην μείωση του κινδύνου εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 αλλά περισσότερες έρευνες σε άτομα με προ – διαβήτη και διαβήτη για τη διαμόρφωση μιας πιο ολοκληρωμένης εικόνας.
Αστέριος Ματσούκας
Τελειόφοιτος Διαιτολόγος – Διατροφολόγος
Μέλος της Ομάδας Logodiatrofis.gr
email : astmatsoukas@gmail.com
