Logodiatrofis.gr
ΑυτοάνοσαΥγεία

Αυτοάνοσα νοσήματα: ΟΧΙ στη ζάχαρη – ΝΑΙ στα πικρά!

Τα παθογόνα κύτταρα παρουσιάζουν αυξημένες ανάγκες σε γλυκόζη.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην έκδοση «Πρακτικός Οδηγός για τα Αυτοάνοσα» που κυκλοφόρησε με την Εφημερίδα Παραπολιτικά αναφέρθηκε εσφαλμένα η αποφυγή κατανάλωσης μελιού. Γι’αυτό το λόγο, γίνεται δημοσίευση του αναθεωρημένου κείμενου.

Τα παθογόνα κύτταρα παρουσιάζουν αυξημένες ανάγκες σε γλυκόζη. Προγραμματίζουν τον μεταβολισμό τους, έτσι ώστε να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις τους σε ενέργεια και πρώτες ύλες που είναι απαραίτητες για τον αυξημένο πολλαπλασιασμό τους.

Το κύριο στοιχείο του μεταβολισμού των παθογόνων κυττάρων είναι οι αυξημένες ανάγκες τους σε γλυκόζη (προσλαμβάνουν 10 – 50 φορές περισσότερη γλυκόζη σε σχέση με τα υγιή κύτταρα).

Διάφορες μελέτες έχουν δείξει πως όσο υψηλότερη είναι η συσσώρευση της γλυκόζης στα παθογόνα κύτταρα, τόσο πιο επιθετική είναι η μορφή της αυτοάνοσης διαταραχής, καθώς ο πολλαπλασιασμός των φλεγμονοδών απαντήσεων αυξάνεται ανάλογα με την αύξηση της συσσώρευσης της γλυκόζης.

Η κατανάλωση ζάχαρης-γλυκών, σχετίζεται με την αύξηση του βάρους και την εναπόθεση λίπους στην κοιλιά (κεντρική παχυσαρκία).

Η κατάσταση αυτή οδηγεί σε μεταβολικό, φλεγμονώδες και οξειδωτικό στρες τα προϊόντα των οποίων προάγουν την εμφάνιση και επιδείνωση του καρκίνου.

Παρόλο, που η ζάχαρη δεν αποτελεί ‘τροφή’ μόνο των παθογόνων κυττάρων, είναι καλή ιδέα να μειωθεί η ποσότητα που καταναλώνεται καθημερινά.

Η μείωση της ζάχαρης θα μειώσει και την παραγωγή της ινσουλίνης στο αίμα. Η ινσουλίνη είναι μια φυσική ουσία που παράγεται από το σώμα και υποστηρίζει την ανάπτυξη των κυττάρων.

Για τα υγιή κύτταρα, αυτό είναι πολύ καλό, γιατί τα κύτταρα του σώματος μεγαλώνουν, διαιρούνται, πεθαίνουν και αντικαθίστανται ως μέρος της φυσικής διαδικασίας της ζωής.

Ωστόσο, και τα παθογόνα κύτταρα μπορεί να ενθαρρυνθούν να αναπτυχθούν περαιτέρω όταν το σώμα παράγει υπερβολική ινσουλίνη.

Επομένως, ενώ κάποια ποσότητα ινσουλίνης είναι φυσιολογική για τον οργανισμό, η υπερβολική ινσουλίνη κάνει γόνιμο το έδαφος για την ανάπτυξη και των παθογόνων κυττάρων,γεγονός που είναι πολύ επιβλαβές.



Συμπεράσματα σχετικά με τη ζάχαρη και την ινσουλίνη

Το πιο σημαντικό στοιχείο που πρέπει να τονιστεί είναι ότι η ζάχαρη από μόνη της δεν κάνει και τόσο κακό.

Ωστόσο, η υπερβολική ζάχαρη χωρίς τη συνοδεία πρωτεϊνών, λιπαρών και φυτικών ινών για την εξισορρόπηση της ινσουλίνης, μπορεί να προκαλέσει προβλήματα.

Στην πραγματικότητα δεν είναι η ζάχαρη, αλλά η ινσουλίνη που ευνοεί την ανάπτυξη των παθογόνων κυττάρων.

Επομένως, για να περιοριστεί η παραγωγή της ινσουλίνης θα πρέπει να περιοριστεί η κατανάλωση ζάχαρης στην καθημερινότητα.

Δεν υπάρχει λόγος να φτάσετε στα άκρα και να αποκλείσετε εντελώς τη ζάχαρη, αρκεί να θυμάστε ότι πρέπει να υπάρχει μέτρο.

Παράλληλα, εκείνο στο οποίο πρέπει να δοθεί έμφαση είναι ο γλυκαιμικός δείκτης των τροφών.

Εκείνο που είναι επιθυμητό είναι να ελαττωθεί ο συνολικός γλυκαιμικός δείκτης (γλυκαιμικό φορτίο) της καταναλισκόμενης διατροφής, έτσι ώστε να μειωθεί η αναγκαία έκκριση ινσουλίνης ως φυσιολογική απάντηση στην συγκεκριμένη πρακτική.

Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την κατανάλωση φρούτων, τα λαχανικών και ξηρών καρπών, που περιέχουν φυτικές ίνες.

Επίσης, έρευνες έχουν δείξει, ότι η αποχή από τροφές πλούσιες σε σύνθετους υδατάνθρακες (π.χ. άμυλο) μπορεί να μειώνει θεαματικά τα επίπεδα ινσουλίνης.



Ακολουθώντας τις παρακάτω συμβουλές θα βρείτε τη βέλτιστη ισορροπία στη διατροφή σας:

  • Προτιμήστε τα φυσικά σάκχαρα, όπως αυτά που περιέχονται στα φρούτα κι αποφύγετε την επεξεργασμένη ζάχαρη που υπάρχει στα κέικ, τα γλυκά και σε άλλα παρόμοια τρόφιμα.
  • Αποφύγετε τρόφιμα που περιέχουν μεγάλη συγκέντρωση ζάχαρης, όπως τα αναψυκτικά και οι χυμοί με ζάχαρη. Αν θέλετε να πιείτε χυμό, μπορείτε να καταναλώνετε με μέτρο 100%  φυσικό χυμό φρούτων.
  • Περιορίστε τα γλυκά σε 1-2 φορές την εβδομάδα και όταν τρώτε φροντίστε να είναι μέτριου μεγέθους.
  • Επικεντρωθείτε στην κατανάλωση τροφίμων ολικής άλεσης ή μη επεξεργασμένων τροφών, λαχανικών, φρούτων, οσπρίων, ξηρών καρπών και σπόρων.
  • Κάντε σωστή διαχείριση των ημερήσιων γευμάτων σας, ώστε να αποφεύγονται οι απότομες αυξομειώσεις της γλυκόζης και κατ’ επέκταση της ινσουλίνης.
  • Τρώτε πάντα μικτά γεύματα που περιέχουν πρωτεΐνες και όχι μόνο υδατανθρακούχα. Με τον τρόπο αυτό περιορίζετε σημαντικό τη γλυκαιμική τους ανταπόκριση. Για παράδειγμα καταναλώστε ζυμαρικά Ολικής με κιμά, γαρίδες ή τόνο και όχι σκέτα με σάλτσα.

Εκτός από τα παραπάνω θα πρέπει να αποφεύγονται:

  • Νέκταρ αγαύης
  • Τεχνητά γλυκαντικά (περιλαμβάνουν ασπαρτάμη, σακχαρίνη, σουκραλόζη)
  • Ζάχαρη καρύδας
  • Σιρόπι καλαμποκιού
  • Αφυδατωμένος χυμός ζαχαροκάλαμου
  • Δεξτρόζη
  • Γλυκόζη
  • Σιρόπι καλαμποκιού υψηλής φρουκτόζης
  • Ζάχαρη από τεύτλα
  • Σιρόπι καστανού ρυζιού
  • Καστανή ζάχαρη
  • Ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο
  • Μαλτόζη
  • Σιρόπι σφενδάμου
  • Μελάσα
  • Ραφιναρισμένη (λευκή) ζάχαρη
  • Σουκρόζη
  • Αλκοόλες σακχάρων (περιλαμβάνουν μαλτιτόλη, μαννιτόλη, σορβιτόλη, ξυλιτόλη)

Αυτοάνοσα, Ανοσοποιητικό και Διατροφή -  2η Έκδοση (Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ) | Δρ. Δημήτρης Γρηγοράκης.

 
 
 
 
 

Η 1η έκδοση του βιβλίου best seller «Αυτοάνοσα, Ανοσοποιητικό & Διατροφή» άλλαξε το τοπίο της αντιμετώπισης των αυτοάνοσων και απέσπασε εξαιρετικές κριτικές. Αποσπάσματα κυκλοφόρησαν σε 8 ισάριθμα έντυπα γνωστής πανελλαδικής εφημερίδας (ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ).

Η 2η έκδοση του βιβλίου του Δρος Δ. Γρηγοράκη είναι γεγονός ! ΑΠΟΚΤΗΣΤΕ ΤΟ στο eshop.logodiatrofis.gr

Τα αυτοάνοσα νοσήματα βρίσκονται σε έξαρση τα τελευταία χρόνια τόσο παγκοσμίως, όσο και στην Ελλάδα.

Αυξανόμενες επιστημονικές πληροφορίες τονίζουν τη διατροφοεξαρτώμενη φύση των αυτοάνοσων και τη σημασία των διατροφικών συστατικών στην αποκατάσταση της βλάβης του ανοσοποιητικού.

Στην ανανεωμένη του εκτενή μελέτη 450 σελίδων, ο γνωστός κλινικός διαιτολόγος-διατροφολόγος Δρ. Δημήτρης Γρηγοράκης παρουσιάζει την περιεκτική διατροφική παρέμβαση στα αυτοάνοσα νοσήματα.

Τα αυτοάνοσα νοσήματα σε αριθμούς:

  • Περισσότερες από 100 συχνές και σπάνιες παθήσεις, οι οποίες  εμφανίζουν ως κοινό σημείο προσβολής το ανοσοποιητικό (AARDA 2019)
  • Άλλες επιπλέον 40 σπάνιες νόσοι με πιθανόν αυτοάνοση υποδομή (AARDA 2019)
  • Υπολογίζεται σήμερα ότι 1 στους 10 ενήλικες Έλληνες εμφανίζει κάποια αυτοάνοση διαταραχή (Θυρεοειδίτιδες, σκλήρυνση κατά πλάκας, ρευματοειδής αρθρίτιδα, ψωρίαση, νόσος Crohn, έκζεμα, λεύκη, κοιλιοκάκη κλπ.), δηλαδή περισσότεροι από 900.000 Έλληνες
  • Αναφέρεται ότι 8 στα 10 άτομα που προσβάλλονται είναι γυναίκες
  • Αποτελούν την 3η κύρια αιτία θανάτου ως οικογένεια νοσημάτων
  • Ευρύτεροι περιβαλλοντικοί και διατροφικοί παράγοντες εμπλέκονται κατά 2/3 στην αιτιοπαθογένεια μίας αυτοάνοσης διαταραχής (Ermann & Fathman 2011)
  • Η φαρμακευτική αντιμετώπιση σε τουλάχιστον 50% των περιπτώσεων είναι καθαρά συμπωματική (αφορά το σύμπτωμα και όχι το αίτιο)
  • Τα αυτοάνοσα βρίσκονται σε πλήρη έξαρση τα τελευταία χρόνια, προσβάλλοντας ακόμα και νεαρές ηλικίες (περίπου 20% των νέων διαγνώσεων).

Το βιβλίο «Αυτοάνοσα, Ανοσοποιητικό & Διατροφή», αναλύει την έννοια της «ανοσοπροστατευτικής» διατροφής και το πως ορισμένες θρεπτικές ουσίες μπορούν να συμβάλουν, ίσως και καλύτερα από τη φαρμακευτική αγωγή, στην αντιμετώπιση των αυτοάνοσων.

Στο πρώτο του μέρος περιγράφονται οι βασικές αρχές της διατροφικής προστασίας του ανοσοποιητικού και συστήνονται στρατηγικές αντιμετώπισης του εμπλεκόμενου καταστροφικού τρίπτυχου: ΑΠΟΡΡΥΘΜΙΣΜΕΝΟ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟ – ΟΞΕΙΔΩΤΙΚΟ ΣΤΡΕΣ – ΦΛΕΓΜΟΝΗ. Επίσης, απαντώνται ερωτήματα σχετικά με τις αλήθειες και τους μύθους που διέπουν τη διαχείρισή τους, τις αναγκαίες εξετάσεις, τα συμπληρώματα διατροφής κ.α.

Το δεύτερο μέρος του βιβλίου ασχολείται αναλυτικά με τη διατροφική φροντίδα των 23 περισσότερο διαδεδομένων αυτοάνοσων νοσημάτων:

  1. Σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1
  2. Σακχαρώδης διαβήτης LADA
  3. Νόσος Crohn
  4. Ελκώδης κολίτιδα
  5. Κοιλιοκάκη
  6. Ρευματοειδής αρθρίτιδα
  7. Αυτοάνοση αιμολυτική αναιμία
  8. Αυτοάνοση ατροφική γαστρίτιδα
  9. Θυρεοειδίτιδα Hashimoto
  10. Νόσος Graves
  11. Ινομυαλγία
  12. Λεύκη
  13. Μυασθένεια Gravis
  14. Ρευματική πολυαλγία
  15. Σκληρόδερμα
  16. Σύνδρομο Sjögren
  17. Συστηματικός ερυθηματώδης λύκος
  18. Ψωρίαση
  19. Γυροειδής αλλωπεκία (Alopecia areata)
  20. Σκλήρυνση κατά πλάκας
  21. Έκζεμα ή ατοπική δερματίτιδα
  22. Αλλεργικό άσθμα
  23. Αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα

Επιπλέον αναφέρονται συνοπτικές διατροφικές οδηγίες για την διαχείριση ετέρων 20 πιο σπάνιων αυτοάνοσων παθήσεων, για τις οποίες οι έως σήμερα διαθέσιμες πληροφορίες είναι περιορισμένες. Σε αυτές περιλαμβάνονται: αμυοτροφική πλάγια σκλήρυνση (ALS), αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο, αυτοάνοση δερματίτιδα, αυτοάνοση νευροπάθεια, αυτοάνοση ηπατίτιδα, αυτοάνοση θρομβοκυτταροπενία, αυτοάνοση νόσος των επινεφριδίων, αυτοάνοση ωοθηκίτιδα και ορχίτιδα, δερματοπολυμυοσίτιδα, ερπητοειδής δερματίτιδα, θρομβωτική θρομβοπενική πορφύρα (TTP), κοκκιωματώδης αγγειίτιδα Wegener, κροταφική αρτηρίτιδα, μυϊκή δυστροφία, μυοσίτιδα, νόσος του Behçet, πρωτοπαθής χολική κίρρωση, αυτοάνοση μυοκαρδιοπάθεια και το σύνδρομο Guillain-Barré.

Ο έγκριτος κλινικός διαιτολόγος-διατροφολόγος Δρ. Δημήτρης Γρηγοράκης παρουσιάζει ένα μοναδικό σύγγραμμα για τα ελληνικά δεδομένα, προσφέροντας στους ενδιαφερόμενους: άτομα που επιθυμούν να προστατεύσουν το ανοσοποιητικό τους, ασθενείς με αυτοάνοσα, ευαισθητοποιημένους επιστήμονες υγείας όπως διατροφολόγους, ανοσολόγους, αλλά και σε όλες τις ειδικότητες που εμπλέκονται στη θεραπευτική προσέγγιση των αυτοάνοσων, έναν απόλυτο οδηγό πρόληψης και αντιμετώπισης των αυτοάνοσων διαταραχών.

Το βιβλίο προλογίζει ο καθηγητής Χαροκοπείου Πανεπιστημίου κ. Λάμπρος Συντώσης.

ΑΠΟΚΤΗΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ στο eshop.logodiatrofis.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ